ΕΡΓΟΘΕΡΑΠΕΙΑ
Στην εργοθεραπεία, το παιχνίδι αποτελεί βασικό μέσο παρέμβασης για την ανάπτυξη του παιδιού. Ένας παιδιατρικός εργοθεραπευτής είναι σε θέση να αναπτύξει την:
Λεπτή κινητικότητα: Μικρές κινήσεις των χεριών και των δαχτύλων που είναι απαραίτητες για καθημερινές δραστηριότητες (π.χ. σωστή σύλληψη μολυβιού, κόψιμο με ψαλίδι, ζωγραφική, γράψιμο, χρήση μαχαιροπίρουνου και κούμπωμα κουμπιών)
Αδρή κινητικότητα: Μεγάλες κινήσεις του σώματος (π.χ. τρέξιμο, ισορροπία, καλή στάση σώματος, πέταγμα/πιάσιμο μπάλας, συντονισμός άνω και κάτω άκρων)
Αισθητηριακή Επεξεργασία: Αφορά τον τρόπο με τον οποίο ένα παιδί λαμβάνει και οργανώνει τα εισερχόμενα αισθητηριακά ερεθίσματα από το περιβάλλον ή από το σώμα και οι αποκρίσεις που προκύπτουν από αυτήν την εισερχόμενη εισροή.
Οπτική Αντίληψη: Η ικανότητα του παιδιού να κατανοεί σωστά όσα βλέπει, απαραίτητη για τις σχολικές δεξιότητες (διάβασμα, γραφή) αλλά και για την οργάνωση του χώρου.
Δεξιότητες Καθημερινής Ζωής : Η ικανότητα του παιδιού να είναι αυτόνομο και ανεξάρτητο σε βασικές καθημερινές δραστηριότητες (ένδυση, απόδυση, πλύσιμο δοντιών, σίτιση, χρήση τουαλέτας, τακτοποίηση και οργάνωση αντικειμένων).
Προσοχή και συγκέντρωση
Κοινωνική αλληλεπίδραση και επικοινωνία: Ανάπτυξη παιχνιδιού με συνομηλίκους, αναγνώριση συναισθημάτων και κατανόηση κοινωνικών κανόνων (σεβασμός σειράς και εναλλαγή αυτής).
Η Εργοθεραπεία βοηθάει το παιδί με Διάσπαση Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας. Μέσω της Εργοθεραπείας το παιδί είναι σε θέση να οργανώσει καλύτερα την σκέψη και τη συμπεριφορά του, να συγκεντρώνεται για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα και να μαθαίνει τρόπους να αυτορυθμίζεται. Μέσα από στοχευμένες δραστηριότητες που έχουν ως βάση το παιχνίδι, ο εργοθεραπευτής είναι σε θέση να ενισχύσει την προσοχή, την παρορμητικότητα, την οργάνωση και άλλες κοινωνικές δεξιότητες (π.χ. τήρηση εναλλαγής σειράς στην τάξη). Στόχος είναι το παιδί με ΔΕΠΥ να λειτουργεί με αυτονομία στην καθημερινότητα του και σε όλα τα περιβάλλοντα.
Η Εργοθεραπεία μπορεί να ξεκινήσει από πολύ μικρή ηλικία. Όσο νωρίτερα εντοπιστούν δυσκολίες στην ανάπτυξη ή στην λειτουργικότητα ενός μικρού παιδιού και ξεκινήσει η παρέμβαση τόσο πιο ομαλά το παιδί θα αντιμετωπίσει τυχόν δυσκολίες στην καθημερινότητα του. Η ανάπτυξη κάθε παιδιού ακολουθεί το δικό της ρυθμό αλλά αν παρατηρηθούν δυσκολίες όπως στην βάδιση, στο κράτημα/πιάσιμο αντικειμένων ή δυσκολία επικοινωνίας βασικών αναγκών είναι σημαντικό να πραγματοποιηθεί αξιολόγηση από έναν εργοθεραπευτή.


ΕΙΔΙΚΗ ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΗΣΗ
Πρόκειται για δυσκολία που σχετίζεται με το Κεντρικό Νευρικό Σύστημα και αφορά στην δυσλειτουργία του εγκεφάλου να κωδικοποιήσει (εισαγάγει) ή να αποκωδικοποιήσει (αποδώσει) σωστά κάποιες πληροφορίες που λαμβάνει από το περιβάλλον. Έτσι στην Σχολική ζωή οι δυσκολίες αυτές μπορεί να επηρεάσουν σημαντικά την συμπεριφορά του παιδιού και την αυτοπεποίθησή του.
Σε ένα μεγάλο ποσοστό ο/η ειδικός ψυχολόγος, ή ο/η ειδικός παιδαγωγός μπορεί με την χρήση κατάλληλων τεστ σε τομείς κινητικού συντονισμού, προσανατολισμού, μνήμης, σειροθέτησης, αντίληψης, λεκτικής ολοκλήρωσης κλπ. να διαγνώσει τους επιβαρυντικούς παράγοντες που θα οδηγήσουν στις μαθησιακές δυσκολίες από την προσχολική ηλικία. Άρα λοιπόν οι δυσκολίες υπάρχουν πριν από την ένταξη στο Δημοτικό, ωστόσο οι δυσκολίες εκδηλώνονται εντονότερα όταν το παιδί θα έρθει σε επαφή με την ανάγνωση και την γραφή.
Σε όσο μικρότερη ηλικία υποστηριχθεί το παιδί με μαθησιακές δυσκολίες, τόσο μεγαλύτερα ποσοστά αποκατάστασης υπάρχουν. Μέσα από την κατάλληλη παρέμβαση το παιδί μαθαίνει να αναγνωρίζει τις δυσκολίες του και να βρίσκει εξατομικευμένους εναλλακτικούς τρόπους για να τις αντιμετωπίζει και να τις προσπερνά ώστε να προχωρά στην μαθησιακή διαδικασία. Οι Ειδικότητες που μπορούν να υποστηρίξουν το παιδί με μαθησιακές δυσκολίες είναι ο/η Ειδικός Παιδαγωγός (Ειδικό Μαθησιακό πρόγραμμα), ο λογοθεραπευτής/τρια, ο εργοθεραπευτής/τρια και ο/η ψυχολόγος. Μετά την λήψη ιστορικού, την χορήγηση κατάλληλων τεστ και την προσεχτική αξιολόγηση του παιδιού, σχεδιάζεται ένα εξατομικευμένο θεραπευτικό πρόγραμμα και ορίζονται οι στόχοι της κάθε μίας ειδικότητας. Στην συνέχεια υπάρχει συνεχής επικοινωνία με την οικογένεια και το σχολείο με στόχο μια δυναμική ολιστική προσέγγιση.